نامـه ای که امـروز دوباره زنـده شد(آخریـن نامه میـرزاکوچـک خان جنـگلی)

 

افسوس می خورم که مردم ایران پس از محو ما خواهـند فهمــید ما که بـودیم و چـه می خواستیــم و چه کردیم ، معــروف است النعمـه اذا فقــدت عرفــت…
مردم همه منتظـرند روزگاری را ببینــند که از جمعیـت ما اثــری به میان نباشــد. پس از آن که نتایج تلخی از سوء افکار و انتــظار خود دیدند آن وقت دو دسـت ندامـت به سر کــوفته قـدر هـویت ما را می فهمــند.

بلی آقای من ، امروز دشمنان ، ما را دزد و غارتگر خـطاب می کننــد در صورتی که هیــچ قدمی جز در راه آسایش مردم و حـفاظت مال و جان و نامـوس آن ها برنداشتــیم.ما هر گــونه اتهاماتی را که به ما نسبـت می دهنــد می شنـویم و حکمیـت را به خداوند قادر و حاکم علی الاطلاق واگــذار می کنیم . عجالـتا تحت تقدیــرات الهی هستیم تا ببینیم کـار ، به کجا منتهـی خــواهد گردید.در خاتمـه ســلامتی و دوام شما را از خداوند مسئلت داشته ادعیه خالصانه خود را تقدیم می دارد.
لیله شنبه ۵ عــقرب ۱۳۰۰
برای ثبت در حافظه تاریخ