بیستون را یاد آر...

به نام خداوند بخشنده مهربان   

از دل و دیده گرامی تر هم آیا  

هست؟ 

- دست  

آری، ز دل و دیده گرامی تر دست!  

***

در فرو بسته ترین دشواری
در گران بار ترین نومیدی

بارها بر سر خود، بانگ زدم:
- هیچت ار نیست، مخور خون جگر،
دست که هست!

بیستون را یاد آر
دست هایت را بسپار به کار
کوه را چون پر کاه از سر راهت بردار!

***
وه، چه نیروی شگفت انگیزی است
دست هایی که به هم پیوسته است!

به یقین، هر که به هر جای در آید از پای،
دست هایش بسته است!

شعر از: فریدون مشیری